“En nu maar eens ophouden over die bankrover”

Ellen Blazer benieuwd naar motief voor Cultuurprijs

Ellen Blazer: “Ik mis vaak nieuwsgierigheid bij journalisten”

Ellen Blazer: “Ik mis vaak nieuwsgierigheid bij journalisten”

HILVERSUM - “Als we naar een programma toewerken komen er bij Sonja en mij altijd duizenden vragen op. Zo’n man als Alexander Pola vragen we werkelijk het hemd van zijn lijf, voordat het programma überhaupt begonnen is. Dat gaat volkomen automatisch. Die natuurlijke nieuwsgierigheid mis ik vaak bij journalisten. Die stellen me vaak vragen, waarvan de antwoorden al in hun eigen archief liggen.”

Eduard Bekker • De Gooi- en Eemlander - maandag 4 februari 1985

Ellen Blazer, de vrouw achter de schermen bij Sonja op Zaterdag, zegt dat ze soms verbaasd is, hoe snel journalisten klaar zijn. Omdat ze medeverantwoordelijk is voor een programma waar miljoenen naar kijken wordt ze regelmatig benaderd door de pers. “Zelden gaan journalisten erop in wat het is om een programma te maken, waar soms de hele week nog over wordt nagepraat. Wat onze beweegreden zijn om omstreden thema’s in de uitzending te halen. Als Sonja en ik de School voor de Journalistiek in Utrecht bezoeken en de hele school daar zo’n beetje in de zaal zit, wordt er wel veel gevraagd, maar het meeste laten ze liggen. Dat vind ik echt zonde.”

Afgelopen week kreeg Ellen Blazer te horen dat ze de jaarlijkse cultuurprijs van de gemeente Hilversum zal ontvangen. In de persverklaring stond dat die aan haar was toegekend in verband ‘met haar werk als leidinggevende aan en vertegenwoordigster van een team van mensen dat achter de schermen programma’s maakt, die op een bijzondere wijze informatie en amusement in zich verenigingen.’
De prijs wordt haar op 15 maart uitgereikt in het Hilversumse raadhuis. Ze vindt het wel leuk de prijs gekregen te hebben, maar weet niet wat de motivatie is. ”Ik weet niet meer dan er in het persbericht heeft gestaan. Voordat ik de prijs uitgereikt krijg, wil ik wel meer weten over hun motivatie.”

Ontsnapte

De VARA-programmamaakster heeft een vermoeiende week achter de rug. Het geruchtmakende interview met een ontsnapte bankrover was niet alleen goed voor het gesprek van de volgende dag, zoals Sonja Barend tevoren had aangekondigd. Het werd het gesprek van de hele week. Het had boze krantecommentaren tot gevolg en in vele programma’s is er aandacht aan besteed. Ook in de uitzending van het Capitool van gisteren kwam de zaak uitgebreid aan de orde.
Ellen Blazer: “Op een gegeven moment vonden we het wel welletjes. Nadat we in Ratel waren geweest hebben we besloten tegen de pers met meer op de zaak in te gaan. Daarom heb ik me juist zo kwaad gemaakt, toen Hans Zoet er in ‘Hallo hier Hilversum’ weer over begon. Hij had me in zijn programma uitgenodigd, om over die culturele prijs te praten. Ik had hem van te voren gezegd dat ik het er niet meer over wilde hebben. Begint hij er toch weer over. Dat is een vervelend gesprek geworden. Ik maakte me daar juist zo boos over, omdat ik zoiets zeker niet van een collega had verwacht.”

Sonja op Zaterdag is op dit moment de kroon op haar loopbaan bij de media. Ze werkte vijf jaar bij de Wereldomroep en zit inmiddels bijna dertig jaar bij de VARA, waar ze begon als scriptgirl. Ze kwam na verloop van tijd bij de afdeling Gevariërde Programma’s en ging zich toeleggen op quizzen als Per Seconde Wijzer en Twee voor Twaalf. In een team van drie producers en drie journalisten bereidt ze nu het programma van Sonja voor, dat inmiddels het achtste seizoen is ingegaan.
Tijdens de uitzending ‘dirigeert’ ze het programma. Vanachter haar tafel houdt ze Sonja nauwlettend in de gaten, souffleert regelmatig door snel een trefwoord met een viltstift op een blad te schrijven en dat vervolgens omhoog te houden, iets waar Alexander Pola als gast soepel op inspeelt, als hij Sonja ziet knikken, omdat de boodschap is overgekomen. Met een flap met cijfers kan ze tevens waarschuwen als de tijd voor een onderwerp om is.

Ondanks een routine van jaren staat Ellen Blazer volgens haar zeggen het zweet haar nog af en toe in de handen. “Voor het eerst in tien jaar rook ik weer. Ook tijdens de opname, dat is puur uit spanning. Je hebt nooit helemaal in de hand hoe het loopt. Maar dat is waarschijnlijk is dit een van de redenen waarom het programma door een groot publiek op de voet wordt gevolgd. Er gebeuren dingen die je niet verwacht, maar echt fout gaat het eigenlijk maar zelden.”

Terug