Wethouder Baldewsingh wil meer bomenvariatie

‘Haags groen moet vrolijker’

Rabin Baldewsingh: “Palmen in Den Haag. Hartstikke leuk!”

Rabin Baldewsingh: “Palmen in Den Haag. Hartstikke leuk!”

Foto: Eduard Bekker

“Na de oorlog zijn er vooral ‘snelle’ bomen geplant, maar meer variatie is noodzakelijk om risico’s van ziekten en klimaatschommelingen te spreiden”, zo onderbouwt de Haagse wethouder Baldewsingh zijn bomenbeleid. “Bovendien geeft het wat meer reuring; ik vind het vrolijker.”

Eduard Bekker • Haags Nieuwsblad - Friday 7 March 2008

De Chinese Waaierpalm kan wel tegen een beetje sneeuw en kou.

De Chinese Waaierpalm kan wel tegen een beetje sneeuw en kou.

Wethouder Baldewsingh van Leefbaarheid en Burgerschap, opgegroeid aan de rand van een Surinaams bos, heeft zich vol ambitie gestort op een nieuw tienjarenplan voor het Haagse bomenbeheer. Een van de opmerkelijke punten is de introductie van palmen in het Haagse straatbeeld. Dat idee vatte post na het bezoek aan een Naaldwijkse kas.
Er zijn palmen die een Haagse winter moeten kunnen overleven. Zo kan de Chinese waaierpalm min 17°C overleven of zelfs kouder, al wordt een snerpend koude, vochtige wind door deze parallelnervige absoluut niet op prijs gesteld. Maar ook minder zuidelijke boomtypes als fruitbomen zouden volgens de wethouder het straatbeeld aanzienlijk kunnen verlevendigen. Promotie van de boom. Dat is dus wat de wethouder graag ziet. En monumentale bomen hebben zeker een streepje voor. De wethouder zal dan ook ruimschoots over de brug komen, als de Buurtschap Noordeinde om steun vraagt om de postzegelboom tegenover het paleis letterlijk of figuurlijk meer in de schijnwerpers te plaatsen.

Voortuinen

Maar de ‘boom modaal’ is bij de tuinenbezittende burger een ondergeschoven kindje geworden. Baldewsingh betreurt het dat de mensen hun voortuinen steeds vaker betegelen. Hij wil deze verschraling zelfs tegengaan, door mensen die er om vragen een boom voor hun voortuin cadeau te doen. En dat kan dus een palm zijn.
Maar op ook gemeentelijk niveau staat het groen onder druk. Er is gebrek aan ruimte om te bouwen en elke vierkante meter groen is voor de gemeente economisch gezien een ernstige verliespost: op die plek kunnen immers woningen of kantoren worden gebouwd waarvan de huur de gulzige gemeentekas uiteindelijk kan spekken. Baldewsingh ziet als enige oplossing zoveel mogelijk in de hoogte te bouwen, zodat elke vierkante meter maximaal kan worden benut en zit daarmee op dezelfde lijn als bouwwethouder Norder.

Wijndaelerplantsoen

Toch lijken de plannen van Baldewsingh soms niet te stroken met de realiteit. Zo wil de wethouder de kinderen nog meer betrekken bij het wel en wee van het Haagse groen, zoals nu al gebeurt met de jaarlijkse boomplantdag. Die wethouder wil uitbreiden tot een boomfeestweek. Maar intussen verdwijnt tegenover Meer en Bosch binnenkort het Wijdaelerplantsoen: een bos van 200 tot 300 bomen achter de Vrije School, die deze plek juist gebruikt voor natuureducatie. Zelfs Wim de Bie, die veel jeugdherinneringen heeft liggen op deze plek, waar hij vlakbij woonde, heeft al vanuit het toch niet aan groen tekort komende Gooi in zijn weblog hierover zijn gram geuit: “Jammer, dat ze deze argumenten niet eerder naar voren hebben gebracht, voordat het in de raad kwam. Het is nu een democratisch genomen besluit daar te gaan bouwen en daar hebben we ons aan te houden”.
De wethouder benadrukt echter dat het aantal bomen dat daar zal worden gekapt elders weer zal worden bijgeplaatst en als dat niet mogelijk mocht zijn er geld voor dat bedrag aan bomen in een groenfonds wordt gestort. Maar daarmee krijgt Wim de Bie niet zijn tastbare jeugdherinnering terug, toch? “Tja”, zegt Baldewsingh, “De Vaillantlaan van vroeger is ook niet meer de Vaillantlaan van nu. En nù hoeft ook altijd niet nù te blijven.”

Segbroeklaan

Eenzelfde dubbelheid ligt besloten in de bomenkap op de Segbroeklaan, waar enkele tientallen bomen moesten wijken voor een wegaanpassing. “Als mensen met hun auto vanaf de supermarkt tot bij wijze van spreken hun slaapkamer willen kunnen komen, zullen we deze beslissingen toch moeten blijven nemen.”

Terug