Werken op afroepbasis heeft voor- en nadelen. Een nadeel is het tijdelijke, maar dat kan soms ook juist een voordeel zijn, als de omstandigheden ‘suboptimaal’ zijn, om het even tactisch uit te drukken. Dit was op de Fontys Hogeschool in Tilburg – waar ik najaar 2004 aantrad – zeker het geval. Kortom: het was leuk om te doen, maar er permanent werken zou me een behoorlijke dosis frustraties hebben opgeleverd.
september 2004. Ik draai mee in de sectie internet van het bestuur van de Nederlandse Vereniging van Journalisten. Er komt een telefoontje binnen. Of we iemand weten die overmorgen kan beginnen als invaller voor de lesgroep ‘Nieuwe Media’.
Ik waag de gok: ik heb tijdens mijn eigen opleiding in Utrecht aan de School voor de Journalistiek ook les gegeven, dus het zou wel moeten kunnen lukken.
De leerlingengroep die ik vertrouwd moet maken met online-journalistiek en wat daar op technisch gebied voor komt kijken, bestaat uit avondstudenten. Gemotiveerde jongeren en ouderen met werkervaring.
Het is prettige lesgeven voor de Fontys-avondopleiding, met name omdat de studenten veel energie in hun werk willen steken en soms zo heerlijk eigenwijs kunnen zijn.
De voorvarendheid waarmee ik aan die motivatie tegenmoet wil komen, komt echter op een tactisch gebrachte reprimande te staan van de projectbegeleider: de studenten zouden hierdoor bij andere docenten te hoge verwachtingen kunnen gaan koesteren. Zo heb ik de ongehoorde brutaliteit gehad tegen de studenten te zeggen, dat ze rustig een mailtje kunnen sturen, als ze vragen hebben, of willen dat ik een tekst van hun nakijk. Dat blijkt op de FHJ ‘not done’.
Het gebrek aan planning en coördinatie blijkt een tweede voetangel. Het draait uit op een regelmatig stuivertje wisselen met een andere lesgroep, zodat er in elk geval een beamer kan worden gebruikt. Want juist in het multimedialokaal deugt de apparatuur niet.
Echt dramatisch daar is de instructie-pc voor de docenten, die dusdanig is beveiligd, dat sommige standaardprogramma’s niet kunnen draaien en de broodnodige software niet kan worden geïnstalleerd. De vaste krachten op de school lijken in en soort gefrustreerde berusting te verkeren (“er zijn scholen waar het nog veel erger is”).
Grappig genoeg zijn de werkpc’s van de studenten juist weer niet beveiligd.
Dat ik die zaken openlijk heb aangekaart heeft mijn reputatie daar geen goed gedaan. Daardoor is het een eenmalig avontuur gebleven. Maar wel een positieve ervaring in die zin, dat ik nu weet dat ik - nota bene totaal onvoorbereid - goed kennis kan overdragen aan een gemotiveerd publiek.
Onlangs voegde Eduard Bekker weer een hoofdstuk toe aan zijn journalistieke loopbaan. Als gastdocent Nieuwe Media probeerde hij derdejaars deeltijdstudenten wat bij te brengen over HTML en webdesign. Nu de module achter de rug is, blikt hij terug op deze periode en vertelt hij over zijn fascinatie: Internet. Meer
We onderhouden alweer drie jaar de website van de glossy ‘TegelTotaal’ over de tegelbranche, die we ook hebben ontworpen.https://t.co/bqqDjPYmnB pic.twitter.com/VqTJ7yRzrf
— De Multimediahoek (@Multimediahoek) January 6, 2021