GROOT AANBOD IN EEN KLEINSCHALIGE HAAGSE SFEER

Winkelen en wonen in de Fahrenheitstraat en Thomsonlaan

Bomenbuurt-nieuws:
<<< <<<
Home Archief Winkelgebied Winkels Contact RSS-feed Fahrenheitstraat.nl
Al onze winkels zijn aangesloten bij de BIZ van de winkeliers in de
Fahrenheitstraat
en Thomsonlaan. Zij maken deze winkelstraat zo aantrekkelijk



Fahrenheitstraat/Thomsonlaan
Foto: Eduard Bekker
Cafetariahouder Nico Koemans op 4 april bij de opening van zijn pendeldienst in zijn karretje. Henk Bres (geheel rechts) zal kort daarna de eerste rit uitvoeren. Bewoners van zorgcentra en andere slecht ter been zijnden uit de buurt hebben echter nooit gebruik gemaakt van dit gratis vervoer.

DOELGROEP VINDT AANBOD ‘STIGMATISEREND’

Nico Koemans stopt met gratis seniorenvervoer

Het was zo goed bedoeld: cafetariahouder Nico Koemans van Koemans snacks in de Fahrenheitstraat wilde helpen om bewoners van de omliggende zorginstellingen uit hun isolement te verlossen met een een gratis pendel naar het winkelgebied rond de Fahrenheitstraat. Maar niemand is op dit vorstelijke aanbod ingegaan.

Haags Nieuwsblad
vrijdag 18 juli 2008
door Eduard Bekker


En de horecaman had nog wel zo fors in zijn buidel getast voor de aanschaf van een aangepast elektrisch golfkarretje dat plaats biedt aan vier personen, een flinke boodschappentas en zonodig aan een rollator of opgeklapte rolstoel. Het mocht niet baten: de ouderen vonden het ‘stigmatiserend’.
Daarom stopt Koemans met het aanbod. “Het karretje kost toch zo’n 18.000 euro. We brengen het maar weer terug naar de leverancier, want dit is zonde van het geld.” In april was de pendel van start gegaan, luidruchtig (blikjes!) ingewijd door Henk Bres, trouw bezoeker van de nabijgelegen sportschool.

Comfortabel

De golfkar was in vergelijking met een taxi heel comfortabel door de wat hogere instap. Verwarming, telefoon en eventueel muziek: het was allemaal aanwezig.
Ook particulieren uit de buurt die slecht te been zijn hadden gebruik kunnen maken van het karretje. Aan Koemans zelf heeft het niet gelegen: hij heeft met zijn personeel meerdere malen een standje bemand in de zorginstellingen en de publiciteit gezocht. Maar allemaal vergeefs.
“Mensen op die leeftijd hebben een bepaalde trots: ze wilden zich blijkbaar niet laten kennen. Ze zagen het aanbod als een teken dat de omgeving denkt, dat ze het niet meer zelfstandig kunnen redden.”, aldus de cafetariahouder.




Terug Terug

Jaaroverzichten

2011
2010
2009
2008
2007
2006
2005
2004
2003
2002
2001
2000